-
1 win|a
f 1. (przewinienie) guilt, fault- dowieść czyjejś winy to prove a. establish sb’s guilt- przyznać się do winy to admit a. confess one’s guilt; (w sądzie) to plead guilty, to make a. enter a plea of guilty- nie przyznać się do winy to refuse to admit one’s guilt, to deny one’s guilt; (w sądzie) to plead not guilty, to make a. enter a plea of not guilty- odkupić/zmazać winę to expiate/atone for one’s guilt- próbował pomniejszać swoją winę he tried to lessen his guilt2. (odpowiedzialność za zły czyn) guilt, blame- nie poczuwam się do winy I don’t feel guilty, I feel no sense of guilt- obarczyć kogoś winą to lay a. put a. place the blame on sb- zrzucić a. zwalić winę na kogoś to shift the blame on sb, to pin the blame on sb- wziąć na siebie winę za coś to take a. shoulder the blame for sth- wziąć całą winę na siebie to take all the blame upon oneself- ponosić winę za coś to bear the blame for sth- poczucie winy sense of guilt- pozbyć a. wyzbyć się poczucia winy to divest oneself of guilt- wywoływać a. wzbudzać w kimś poczucie winy to make sb feel guilty- dręczyło ją poczucie winy she was haunted by (feelings of) a. racked with guilt- ogarnęło ją poczucie winy (a feeling of) guilt washed a. swept over her3. sgt (przyczyna złego) fault- czyja to wina? whose fault is it?, who is to blame?- to twoja wina it’s your (own) fault- to nie moja wina, że nie zdał it’s not my fault (that) he failed- to wszystko moja wina my fault entirely, it’s all my fault- nie z mojej winy through no fault of mine- z twojej winy spóźniliśmy się na pociąg because of you we missed the train- nie jesteś całkiem bez winy you’re not entirely blameless- □ wina nieumyślna Prawo unintentional guilt- wina umyślna Prawo deliberate a. intentional guiltThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > win|a
-
2 wina
( przewinienie) fault; ( uczucie) guilt; ( odpowiedzialność) guilt, blame(nie) przyznać się ( perf) do winy — ( o oskarżonym) to plead (not) guilty
* * *f.1. ( wykroczenie) fault; trespass; ona nie jest bez winy she's not without fault; przypisywać komuś winę za coś blame sb for sth, attribute the blame for sth to sb; przyznać/nie przyznać się do winy prawn. plead guilty/not guilty; przyznanie się do winy admission of guilt; udowodnić komuś winę prove sb guilty.2. ( odpowiedzialność) guilt; blame; nie poczuwam się do winy I don't feel guilty; ponosić winę za spowodowanie wypadku bear blame for the accident; przyjmować winę za coś take blame for sth; zrzucać winę na kogoś pin l. lay blame on sb.3. (= powód złego) fault; to moja wina it's my fault; rozwód z orzeczeniem winy prawn. fault-based divorce; rozwód bez orzekania winy prawn. no-fault divorce.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wina
-
3 wina
wina [vina] f1) ( przewinienie)przyznać się do winy die Schuld zugebenzrzucać winę na kogoś die Schuld jdm zuschieben [ lub auf jdn abwälzen]to [nie] twoja \wina das ist [nicht] deine Schuld, du bist [nicht] schuld, du kannst nichts dafür, die Schuld liegt nicht bei dirto jego \wina er ist schuldto nie jej \wina sie trifft keine Schuldto \wina jej złego wychowania daran ist ihre schlechte Erziehung schuldbez winy schuldfrei, schuldlosz jej winy durch ihre Schuldpoczucie winy Schuldbewußtsein nt\wina główna Hauptschuld f\wina częściowa Teilschuld f\wina nieumyślna Fahrlässigkeit f, Fahrlässigkeitsschuld f\wina umyślna Schuld mit Vorsatz, vorsätzliche Schuld fkwestia winy Schuldfrage fponosić winę [za coś] [für etw] schuld haben [ lub tragen], [einer S.] schuldig seinprzyznanie się do winy Schuldgeständnis nt\wina przy zawarciu umowy Verschulden bei Vertragsschluss, culpa in contrahendo, c.i.c. -
4 wina
сущ.• вина• вино• виновность• грех• дефект• заблуждение• недостаток• оплошность• ошибка* * *win|a♀ вина; виновность;poczucie \winay чувство вины;
z czyjejś \winay по чьёй-л. вине;darować \winaę komuś простить вину кому-л., простить кого-л.;ustalić \winaę установить виновность
* * *жвина́; вино́вностьpoczucie winy — чу́вство вины́
z czyjejś winy — по чье́й-л. вине́
darować winę komuś — прости́ть вину́ кому́-л., прости́ть кого́-л.
ustalić winę — установи́ть вино́вность
-
5 stop|ień
m 1. (element schodów) (zewnątrz budynku) step; (wewnątrz budynku) stair- uwaga stopień! mind the step!- przeskakiwać po dwa stopnie naraz to go up/down two steps at a time2. (między dwoma poziomami) step- brzeg stopniami opadał ku morzu the shore dropped down to the sea in steps- kuć stopnie w skale to fashion steps in the rock3. (w hierarchii) rank- urzędnik wyższego stopnia an official of a higher rank, a senior official- stopień doktora a doctor’s degree- dosłużyć się stopnia kapitana to be promoted to the rank of captain4. (w klasyfikacji hierarchicznej) grade- nagroda pierwszego stopnia a first class award- oparzenie I/II/III stopnia a first/second/third degree burn5. (ocena wiadomości ucznia) mark; grade US- stopień z klasówki a class test mark- dostać dobry/słaby stopień to get a good/poor mark a. grade- stawiać stopnie to give marks a. grades- pytać na stopnie to give the class/pupils an oral test6. (jednostka) degree- stopnie Celsjusza degrees Celsius, centigrade- stopnie Fahrenheita degrees Fahrenheit- 40 stopni gorączki a temperature of 40 degrees (Celsius)- przeciwległy kąt ma 30 stopni the opposite angle is 30 degrees- stopień szerokości geograficznej a degree of latitude- stopień długości geograficznej a degree of longitude7. (poziom, intensywność) degree, extent- w znacznym stopniu to a considerable degree, to a large extent- w wysokim/najwyższym stopniu niepokojący extremely worrying- stopień zamożności społeczeństwa the degree of affluence- określić stopień czyjejś winy to establish the extent of sb’s guilt- test gramatyczny o wysokim stopniu trudności a grammatical test with a high degree a. level of complexity8. Jęz. degree- stopień równy, wyższy i najwyższy przymiotnika the positive, comparative, and superlative degree of an adjective- przysłówek w stopniu najwyższym a superlative adverb9 Muz. stepThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stop|ień
-
6 erweisen
erweisen * [ɛɐ'vaɪzən]I. vt1) ( zukommen lassen)jdm einen Gefallen \erweisen wyświadczyć komuś przysługę2) ( nachweisen)jds Schuld \erweisen dowieść czyjejś winyes ist erwiesen, dass... dowiedziono, że...II. vr1) ( sich herausstellen)sich als richtig/falsch \erweisen okazać się właściwym/niewłaściwym2) ( sich zeigen)sich jdm gegenüber [für etw] dankbar \erweisen okazać komuś wdzięczność [za coś] -
7 plead
[pliːd] 1. vt 2. vi ( JUR)to plead with sb to do sth — błagać kogoś, żeby coś (z)robił
* * *[pli:d]past tense, past participles - pleaded; verb1) ((of a prisoner) to answer a charge, saying whether one is guilty or not: `How does the prisoner plead?' `He pleads guilty.') odpowiadać na zarzut2) (to present a case in court: My lawyer will plead my case; My lawyer will plead for me.) prowadzić sprawę3) ((often with with) to make an urgent request: He pleaded with me not to go; He pleaded to be allowed to go.) błagać
См. также в других словарях:
wina — ż IV, CMs. winanie; lm D. win 1. «czyn naruszający normy postępowania (prawne, obyczajowe, moralne); wykroczenie, przewinienie, występek, błąd, grzech» Drobna, wielka wina. Nieumyślna wina oskarżonego. Niezbite dowody winy. Kara za winy. Dowieść… … Słownik języka polskiego
podejrzenie — n I 1. rzecz. od podejrzeć. 2. lm D. podejrzenieeń «posądzenie o coś, domysł co do czyjejś winy» Uzasadnione, bezpodstawne podejrzenie. Budzić, wzbudzać w kimś podejrzenia. Nabrać podejrzeń. Rzucić, zrzucić, ściągnąć na kogoś podejrzenie.… … Słownik języka polskiego
stopień — m I, D. stopieńpnia; lm M. stopieńpnie, D. stopieńpni 1. «pojedynczy element schodów; także: występ w jakimś podwyższeniu, w pochyłości terenu, umożliwiający wchodzenie lub schodzenie» Wygodne, szerokie stopnie. Stopnie z cementu, z marmuru.… … Słownik języka polskiego
zawiniony — «taki, który się zdarzył, powstał z czyjejś winy» Odpowiadać za błędy nie zawinione … Słownik języka polskiego
podejrzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. podejrzeć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}podejrzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. podejrzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pozostawać – pozostać na boku [na uboczu] — {{/stl 13}}{{stl 33}} z własnej lub czyjejś winy być niezauważalnym, nie wyróżniać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Pozostawał na boku i nie mieszał się w żadne spory. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łaska — I ż III, CMs. łaskasce; lm D. łask 1. «względy, łaskawość, przychylność, wspaniałomyślność czyjaś; wyróżnianie, faworyzowanie kogoś» Wkraść, wkupić się, wśliznąć się w czyjeś łaski. Ubiegać się o czyjeś łaski. Zyskać sobie łaski. Mieć u kogoś… … Słownik języka polskiego
czytać — 1. Czytać w czyichś myślach, w czyimś sercu, w czyjejś duszy «odgadywać czyjeś myśli, domyślać się czyichś uczuć»: Wydaje mi się czasem, że ten stary czyta w mej duszy, może stąd powstaje we mnie poczucie winy i niezasłużonego wstydu (...). M.… … Słownik frazeologiczny
świadomość — ż V, DCMs. świadomośćści, blm «zdolność zdawania sobie sprawy w kategoriach pojęciowych z tego, co jest przedmiotem postrzegania, doznawania; najwyższy poziom rozwoju psychicznego charakterystyczny dla człowieka; zdolność umysłu do… … Słownik języka polskiego
niewinność — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. niewinnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niepopełnienie czynu złego (niezgodnego z prawem, moralnością); bycie bez winy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Udowodnić przed sądem … Langenscheidt Polski wyjaśnień